@Sander: dank voor je compliment. Leuk om te zien dat het artikel zelfs na drie jaar nog relevant is.
Inhoudelijk blijf ik bij mijn argument dat het raar is dat er binnen het intellectueel eigendomsrecht zo’n enorm verschil in beschermingstermijn bestaat tussen octrooien en het auteursrecht. Als uitvinder moet je flink je best doen om je octrooi beschermd te krijgen en uiteindelijk geniet je maximaal 20 jaar bescherming (in de praktijk minder omdat het registratieproces vaak al jaren in beslag neemt). Voor een leuke deun of een stuk tekst (het auteursrecht) hoef je alleen maar aan te kunnen tonen dat het van jou is (een postzegel voor een brief naar de afdeling successie en registratie bij de belastingdienst volstaat) en ben je vervolgens voor de rest van je leven beschermd (alsmede je nazaten). Is het auteursrecht intussen verkocht aan een bedrijf dan is de bescherming 95 jaar.
Wat maakt een auteur beter dan een uitvinder? Of, zo je wilt, zieliger opdat deze een langere beschermingstermijn behoeft? Ik denk dat het vooral aan de beperkte bescherming van octrooien te danken is dat de maatschappij vooruit gaat. Denk je dat Internet zo groot was geworden als British Telecom 95 jaar een octrooi had gehad op de hyperlink? De economische noodzaak voor bedrijven om te innoveren is er omdat je niet tientallen jaren kunt teren op eenzelfde uitvinding.
Het probleem met het auteursrecht is dat de beschermingstermijn steeds verder wordt opgerekt (de lobby van de “miljardenindustrie” zorgt daar wel voor) en dat er dus vrijwel geen nieuwe werken in het publieke domein terechtkomen, terwijl dat bij octrooien wel het geval is (de stand der techniek).
Wij mensen leren door te kopieren – een noodzakelijke basis voor innovatie, hetgeen niet meer is dan het op creatieve wijze maken van nieuwe verbindingen op basis van het bestaande.
Het wordt naar mijn mening eens tijd dat er een halt wordt toegeroepen aan het oprekken van die beschermingstermijn van het auteursrecht. Als maatschappij moeten we zeggen: enough is enough.
De wet is van en voor ons allemaal; niet voor een selecte club die er – dankzij die wet – miljarden mee verdiend.
Veel van de sprookjes van Disney waren niet origineel; dankzij het oprekken van de termijn op de adaptaties die het concern er van heeft gemaakt, is de bescherming onevenredig veel langer dan dat van de gebroeders Grimm en andere creatieve breinen. In die zin heeft Disney geprofiteerd. Inmiddels geldt de bescherming natuurlijk voor elke auteur, maar zien we tegelijkertijd dat de meerderheid van met name de jongeren zich geen reet meer aantrekt van de auteurswet en er dus in strijd met de wet wordt geleefd.
Het feit dat de documentaire vanwege een auteursrechtenclaim is veelzeggend: deze claim had door DdanDor aangevochten kunnen worden omdat de documentaire een journalistiek product waarop mijns inziens de nieuwsuitzondering van het auteursrecht van toepassing is. Dan nog is het de vraag of dat iets had uitgemaakt: logischerwijze verkiest Google (YouTube) nadrukkelijk partij voor de rechthebbende op basis van het auteursrecht omdat het business model daarop gebaseerd is.
